Gül Hastalığı (Rozasea) Nedir? Yüz Kızarıklığı Rozasea Belirtisi mi, Kesin Tanı Nasıl Konulur?

Yüzün aniden alevlenmesi, sıcak basması ve kalıcı bir kızarıklık… Bu durum, bazen basit bir utangaçlık belirtisi olarak görülse de, aslında kronik bir cilt sorununun, yani Gül Hastalığı‘nın (Rozasea) ilk işaretleri olabilir. Rozasea, genellikle yüzün orta bölgesini (burun, yanaklar, alın ve çene) etkileyen, sıklıkla 30 yaşından sonra ortaya çıkan ve hayat kalitesini önemli ölçüde düşürebilen yaygın bir cilt rahatsızlığıdır. Başlangıçta gelip geçici kızarıklık atakları şeklinde kendini gösterirken, zamanla bu kızarıklıklar kalıcı hale gelebilir, yüzeyde ince kılcal damarlar (telanjiektazi) belirginleşebilir ve hatta akneye benzer sivilceler (papül ve püstüller) oluşabilir.

Bu makalenin amacı, halk arasında sıkça karıştırılan bu durumun ne olduğunu, hangi belirtilerle kendini gösterdiğini ve yüzdeki her kızarıklığın gerçekten Rozasea olup olmadığını tüm detaylarıyla açıklamaktır. Doğru bilgiyi anlamak, bu kronik durumla başa çıkmanın ve semptomları etkili bir şekilde yönetmenin ilk ve en önemli adımıdır. Unutmayın, bu durum hakkında ne kadar bilgili olursanız, cilt sağlığınızı o kadar iyi yönetebilirsiniz.

Rozasea (Gül Hastalığı) Belirtileri: Ciltteki Değişimleri Erken Fark Etme

Gül Hastalığı, kişiden kişiye farklı şiddet ve biçimde ortaya çıkabilen karmaşık bir dizi belirtiye sahiptir. Ancak en temelinde, cildin aşırı duyarlı ve reaktif hale gelmesi yatar. Bu reaksiyon, dört temel alt tipte gruplandırılan çeşitli cilt bulgularına yol açar. Yüzünüzdeki kızarıklığın masum bir kızarma mı yoksa yerleşmiş bir Rozasea belirtisi mi olduğunu anlamak için, bu semptomları yakından tanımak gerekir.

En yaygın ve belirgin Gül Hastalığı semptomu, yüzün orta kısmında (özellikle yanaklarda ve burunda) görülen tekrarlayan ve kalıcı kızarıklıktır. Başlangıçta sadece stres, sıcak içecekler, baharatlı yiyecekler veya alkol tüketimi gibi tetikleyicilerle ortaya çıkan geçici kızarma (flushing), zamanla sürekli bir kızarıklığa dönüşebilir. Cilt, sanki sürekli güneşte yanmış gibi görünmeye başlar.

Bu kalıcı kızarıklığa sıklıkla eşlik eden bir diğer belirti ise, cildin hemen altında belirginleşen ince, kırmızı veya morumsu kılcal damar genişlemeleridir (telanjiektazi). Bu damarlar, özellikle yanak ve burun kenarlarında örümcek ağına benzer bir görünüm oluşturabilir. Ayrıca, ciltte yanma, batma, kaşıntı ve gerginlik gibi rahatsız edici hisler de yaygındır.

Yüzde Anlık Kızarmalar Kalıcı Rozasea‘ya Nasıl Dönüşür?

Kızarma, aslında vücudun damarları genişleterek kan akışını hızlandırma şeklidir. Sağlıklı bir ciltte bu durum geçicidir. Ancak Rozasea‘lı ciltte, damarlar aşırı reaktif hale gelir ve sürekli genişleme eğilimindedir. Sık sık ve şiddetli yaşanan kızarma atakları, damarların elastikiyetini kaybetmesine ve kalıcı olarak genişlemesine neden olur. Bu da, geçici kızarmanın yerini kronik ve yerleşmiş bir kızarıklığa bırakması anlamına gelir. Yani, sık sık ve yoğun bir şekilde kızarıyorsanız, bu durum cildinizin damar yapısının Gül Hastalığı‘na yatkın olduğunun güçlü bir işaretidir. Özellikle, bu kızarıklığa eşlik eden sıcaklık ve yanma hissi, durumun Rozasea olma ihtimalini yükseltir.

Göz Tutulumu: Oküler Gül Hastalığı ve Belirtileri

Gül Hastalığı, sadece cildi etkilemekle kalmaz, hastaların önemli bir kısmında gözleri de tutabilir. Buna oküler Rozasea adı verilir. Çoğu zaman cilt belirtileriyle birlikte görülse de, nadiren sadece göz semptomları ile başlayabilir. Oküler Gül Hastalığı‘nın belirtileri şunlardır:

• Kızarıklık ve Sulu Gözler: Göz aklarının kanlanması ve gözlerde sürekli sulanma veya kuruluk hissi.

• Yanma ve Batma: Gözlerde yabancı cisim hissi, kum tanesi varmış gibi batma ve şiddetli yanma hissi.

• Göz Kapaklarında Sorunlar: Göz kapaklarında şişlik, kızarıklık ve iltihaplanma (blefarit). Tekrarlayan arpacık veya şalazyon oluşumu.

• Işık Hassasiyeti: Normal ışıktan rahatsız olma (fotofobi).

Bu belirtilerin varlığı, Gül Hastalığı‘nın sadece kozmetik bir sorun değil, aynı zamanda kapsamlı bir sağlık durumu olduğunu gösterir.

Gül Hastalığı Neden Ortaya Çıkar? Tetikleyici Faktörler ve Mekanizmalar

Gül Hastalığı‘nın kesin nedeni henüz tam olarak aydınlatılamamıştır, ancak bilimsel çalışmalar, bu kronik durumun birbiriyle etkileşim içinde olan birçok faktörün birleşimi sonucu ortaya çıktığını göstermektedir. Bu faktörler arasında genetik yatkınlık, bağışıklık sistemi düzensizlikleri ve çevresel tetikleyiciler önemli bir rol oynar.

Genetik yatkınlık, Rozasea geliştirme riskini önemli ölçüde artırır. Ailede bu hastalığa sahip bireylerin olması, kişide de ortaya çıkma ihtimalini yükseltir. Özellikle açık tenli, sarışın veya mavi gözlü kişilerde daha sık görülmesi de genetik ve ten rengi arasındaki ilişkiye işaret eder.

Bir diğer kilit faktör, ciltteki doğuştan gelen bağışıklık sisteminin (innate immunity) anormal çalışmasıdır. Rozasea’lı bireylerin cildinde, katelisidin adlı bir peptidin seviyesinin yüksek olduğu bulunmuştur. Normalde cilt enfeksiyonlara karşı savunma mekanizması olarak görev yapan bu peptidin aşırı ve yanlış üretilmesi, ciltte iltihaplanmaya, kızarıklığa ve damar genişlemesine yol açan zincirleme reaksiyonları tetikler.

Ciltte yaşayan bir mikroskobik akar türü olan Demodex folliculorum‘un da Gül Hastalığı patogenezinde rol oynadığı düşünülmektedir. Normalde her insanın cildinde bulunan bu akarların, Rozasea hastalarında daha yüksek sayıda olduğu gözlemlenmiştir. Bu akarların varlığı veya akarların taşıdığı bakteriler, ciltte bağışıklık tepkisini ve iltihaplanmayı artırabilir.

Beslenme ve Çevre Bağlantısı: Rozasea Alevlenmelerini Ne Başlatır?

Gül Hastalığı‘nın kronik doğası, hastalığın sürekli olarak alevlenme ve gerileme dönemleri yaşaması anlamına gelir. Çeşitli çevresel ve yaşam tarzı faktörleri, bu alevlenmeleri tetikleyen “trigger” (tetikleyici) olarak işlev görür. Her ne kadar bu faktörler Rozasea’nın nedeni olmasa da, semptomların şiddetini ve sıklığını doğrudan etkiler. Başlıca tetikleyiciler şunlardır:

• Sıcaklık Değişimleri: Aşırı sıcak veya soğuk hava, sauna, sıcak banyolar, yüzü ısıtan rüzgar.

• Güneş Işığı: Güneşe maruz kalmak, Rozasea alevlenmelerinin en yaygın tetikleyicisidir ve çoğu hastada şikayetleri artırır.

• Diyet: Baharatlı yiyecekler, acı biberler, sıcak içecekler (çay, kahve), alkol (özellikle kırmızı şarap) ve bazı peynir çeşitleri kızarmayı tetikleyebilir.

• Stres ve Duygusal Faktörler: Yoğun stres, kaygı ve duygusal değişimler, kan damarlarını etkileyen nöropeptitlerin salınımını tetikleyerek kızarıklığa neden olabilir.

• Egzersiz: Aşırı fiziksel aktivite ve yüksek eforlu egzersizler vücut ısısını artırarak alevlenmeyi başlatabilir.

• Kozmetik Ürünler: Alkol, parfüm, mentol veya cadı fındığı içeren sert cilt bakım ürünleri, cildi tahriş ederek semptomları kötüleştirebilir.

Rozasea ile yaşayan bir kişi için, alevlenmeleri anlamak ve yönetmek büyük ölçüde kişisel tetikleyicileri tanımak ve bunlardan kaçınmakla başlar. Bir tetikleyici günlüğü tutmak, hangi faktörlerin kişisel olarak semptomları artırdığını belirlemede çok faydalı olabilir.

Rozasea Türleri ve Evreleri: Hangi Tipte Gül Hastalığı‘na Sahipsiniz?

Gül Hastalığı, genellikle dört ana klinik alt tipe ayrılır. Bu sınıflandırma, görülen ana semptomlara dayanır ve durumun yönetimi ve öngörüsü açısından önemlidir. Bir kişi birden fazla alt tipe ait belirtileri aynı anda gösterebilir.

1. Eritematoanjiektatik Rozasea (Kızarıklık ve Damar Genişlemesi Tipi)

Bu, Gül Hastalığı‘nın en yaygın ve erken evrelerinden biridir. Temel özellikleri şunlardır:

• Kalıcı Kızarıklık: Yüzün ortasında, yanaklarda, burun ve alında sürekli veya çok sık görülen kızarıklık.

• Flushing (Kızarma Atakları): Tetikleyicilerle şiddetlenen, ani ve geçici kızarma ve sıcaklık basması atakları.

• Telanjiektazi: Cilt yüzeyinde belirginleşen ince kılcal damarlar.

• Yanma ve Batma Hissi: Ciltte sıklıkla rahatsız edici yanma veya batma hissi.

2. Papülopüstüler Rozasea (Sivilce Tipi)

Bu tip, sıklıkla akne (sivilce) ile karıştırılır, ancak Rozasea sivilceleri komedon (siyah nokta veya beyaz nokta) içermez. Belirtiler:

• Kalıcı Kızarıklık: Eritematoanjiektatik tipteki gibi sürekli kızarıklık.

• Papül ve Püstüller: Kırmızı, iltihaplı ve akneye benzeyen kabarıklıklar (papüller) ve irinli sivilceler (püstüller). Bu lezyonlar genellikle yüzün orta kısmında yoğunlaşır.

• Şişlik: Etkilenen bölgelerde hafif şişlik (ödem) görülebilir.

3. Fimatöz Rozasea (Cilt Kalınlaşması Tipi)

Bu, Gül Hastalığı‘nın daha nadir ve genellikle ileri evrelerinde görülen bir şeklidir. Daha çok erkeklerde görülür ve zamanla cildin kalınlaşması, düzensizleşmesi ve büyüyen yumrularla karakterizedir.

• Rinofima: En sık burunda görülür. Burun derisi kalınlaşır, büyür ve şekli bozulur (soğan veya karnabahar benzeri bir görünüm alabilir).

• Diğer Alanlarda Kalınlaşma: Alın (metofima), çene (gnatofima) ve kulaklarda da cilt kalınlaşması oluşabilir.

4. Oküler Rozasea (Göz Tutulumu Tipi)

Daha önce belirtildiği gibi, bu tip sadece gözleri etkileyebilir veya diğer cilt tipleriyle birlikte ortaya çıkabilir. Gözlerde kuruluk, yanma, batma, kızarıklık, ışık hassasiyeti ve göz kapaklarında iltihaplanma (blefarit) ana semptomlardır. Bu durumun göz sağlığı açısından dikkatli bir şekilde yönetilmesi önemlidir.

Gül Hastalığı Tanısı ve Ayırıcı Tanı Süreci

Gül Hastalığı‘nın tanısı, genellikle bir dizi test veya laboratuvar analizine dayanmaz; daha ziyade cildin görünümünün ve kişinin yaşadığı semptomların dikkatli bir şekilde incelenmesine dayanır. Bir kişinin cildinde Rozasea düşündüren tipik bulguların varlığı, tanı için yeterli olabilir.

Kesin Tanı Nasıl Konulur?

Tanı koymak için, belirgin ve kalıcı olarak yüzün ortasına yerleşmiş kızarıklığın (eritrem) veya burun, yanak, alın ve çene gibi bölgelerde akne benzeri papül ve püstüllerin varlığı aranır. Bunlara ek olarak, kızarma (flushing) ataklarının öyküsü, ciltte yanma/batma hissinin varlığı, kılcal damar genişlemeleri (telanjiektazi) ve cilt kalınlaşması (fima) gibi ikincil özellikler de tanıyı destekler. Bu klinik bulguların değerlendirilmesi ve bir arada yorumlanması tanı sürecinin temelini oluşturur.

Ayırıcı Tanı:

Yüz kızarıklığına ve sivilce benzeri lezyonlara neden olan tek durum Gül Hastalığı değildir. Bu nedenle, doğru bir yönetim planı oluşturmak için diğer benzer cilt durumlarının dışlanması (ayırıcı tanı) kritiktir. Rozasea ile en sık karıştırılan durumlar ve ayırıcı özellikleri şunlardır:

• Akne Vulgaris (Ergenlik Sivilcesi): Akne, siyah noktalar (komedon) ve beyaz noktalar içerirken, Rozasea’da bu komedonlar genellikle bulunmaz. Rozasea, ayrıca akneye kıyasla daha şiddetli kızarıklık ve yanma hissi ile seyreder.

• Seboreik Dermatit: Bu durum, genellikle yağlı bölgelerde (kaşlar, burun kenarları, kafa derisi) kızarıklık ve pullanma ile karakterizedir. Rozasea’da belirgin pullanma ve kepeklenme nadirdir, ana bulgu yoğun kızarıklık ve sivilce benzeri lezyonlardır.

• Lupus Eritematozus: Lupus’un yüzdeki “kelebek döküntüsü” denilen kızarıklığı, yanakları ve burun köprüsünü kaplar. Ancak bu döküntü genellikle Rozasea’daki gibi sürekli yanma ve batma hissi yaratmaz ve sistemik belirtilerle (eklem ağrısı, yorgunluk vb.) birlikte seyreder.

Gül Hastalığı tanısının konulması, bu durumun akne gibi basitçe bir sivilce problemi olmadığını, altında yatan damarsal reaktivite ve iltihaplanma mekanizmalarına sahip kronik bir durum olduğunu anlamakla başlar. Bu nedenle, ciltteki değişimlerin dikkatlice gözlemlenmesi ve değerlendirilmesi gereklidir.

Rozasea Yönetimi ve Semptomları Kontrol Altına Alma Yolları

Gül Hastalığı, kronik bir durum olduğu için tamamen ortadan kaldırılamasa da, doğru yönetim stratejileriyle semptomlar büyük ölçüde kontrol altına alınabilir, alevlenmelerin sıklığı ve şiddeti azaltılabilir. Yönetimin temeli, ciltteki iltihaplanmayı ve damar reaktivitesini azaltmaya odaklanır.

Yönetim planının ilk adımı, kesinlikle bireysel tetikleyicileri belirlemek ve bunlardan titizlikle kaçınmaktır. Güneş ışığı, en yaygın tetikleyici olduğu için, güneşten korunma Rozasea yönetiminin olmazsa olmaz kuralıdır.

Güneş Koruması ve Cilt Bakımı:

• Geniş Spektrumlu Güneş Koruyucu: Yıl boyunca, kış aylarında bile, SPF 30 veya üzeri geniş spektrumlu (UVA ve UVB korumalı) güneş koruyucu ürünler kullanılmalıdır. Çinko oksit veya titanyum dioksit içeren, mineral bazlı koruyucular genellikle hassas Rozasea cildi için daha iyi tolere edilir.

• Nazik Temizlik: Yüz, sabun içermeyen, kokusuz ve pH dengeli, nazik temizleyicilerle yıkanmalıdır. Aşırı ovma, sert fırçalar veya keselenme hareketlerinden kaçınılmalıdır, çünkü bu cildi tahriş eder ve kızarıklığı artırır.

• Nemlendirme: Cilt bariyerini güçlendirmek için, tahriş etmeyen, komedojenik olmayan (gözenek tıkamayan) ve hassas ciltler için özel olarak formüle edilmiş nemlendiriciler kullanılmalıdır.

Topikal ve Oral Yöntemlerle İltihabı Yönetme:

Kalıcı kızarıklığı, iltihabı ve sivilce benzeri lezyonları hedefleyen çeşitli topikal (cilde uygulanan) ve oral (ağızdan alınan) yöntemler mevcuttur.

• Topikal Uygulamalar: Metronidazol, azelaik asit ve ivermektin gibi etken maddeler içeren kremler, jel ve losyonlar, Gül Hastalığı ile ilişkili iltihaplanmayı, kızarıklığı ve papül/püstülleri azaltmak için sıklıkla kullanılır. Bunlar, cildin toleransına göre düşük dozlardan başlanarak düzenli bir şekilde uygulanır.

• Kızarıklık Kontrolü: Bromonidin veya oksimetazolin gibi alfa agonistleri içeren topikal ürünler, damarları geçici olarak daraltarak yüzde görülen kalıcı kızarıklığı (eritrem) hızla azaltmada etkilidir. Etkileri geçici olup, düzenli kullanımla kızarıklığın yönetimine yardımcı olabilir.

• Oral Uygulamalar: Orta ve şiddetli Rozasea vakalarında, özellikle papül ve püstüllerin yoğun olduğu durumlarda, oral antibiyotikler (tetrasiklin türevleri) düşük dozlarda ve uzun süreli olarak iltihap karşıtı etkileri nedeniyle kullanılabilir. Bu düşük dozlar, bakterileri öldürmekten çok, ciltteki iltihabi reaksiyonu baskılamayı hedefler.

Damar Görünümünü Azaltma Yöntemleri:

Cilt yüzeyinde belirginleşen ince kılcal damarlar (telanjiektazi) ve kalıcı yoğun kızarıklık, genellikle topikal veya oral yöntemlere tam yanıt vermez. Bu tür damarsal problemleri çözmek için özel prosedürler kullanılır.

• Lazer ve Yoğun Atımlı Işık (IPL): Damar odaklı lazerler (örneğin PDL – Pulsed Dye Laser) ve IPL sistemleri, genişlemiş kan damarlarını hedef alarak tahrip eder ve kızarıklığın genel görünümünü önemli ölçüde azaltır. Bu prosedürler, genellikle birkaç seans halinde uygulanır ve her seans arasında cildin iyileşmesi beklenir. Özellikle Eritematoanjiektatik Gül Hastalığı tipinde çok etkilidir.

• Fima Yönetimi: Fimatöz Rozasea (cilt kalınlaşması) vakalarında, kalınlaşan dokuyu çıkarmak ve cildin şeklini iyileştirmek için karbondioksit (CO2) lazerler veya cerrahi yöntemler uygulanabilir. Bu, burun ve çene gibi bölgelerdeki şekil bozukluklarını düzeltmeyi amaçlar.

Gül Hastalığı‘nın yönetimi, bireyselleştirilmiş, uzun vadeli bir yaklaşım gerektirir. Semptomları sürekli olarak izlemek, tetikleyicilerden kaçınmak ve uygun yöntemleri düzenli olarak uygulamak, cildin uzun süre stabil ve rahat kalmasını sağlamanın anahtarıdır.

Sıkça Sorulan Sorular

Bu bölümde, Gül Hastalığı (Rozasea) ile ilgili en çok merak edilen ve aranan sorulara detaylı ve açıklayıcı yanıtlar bulacaksınız.

1. Gül Hastalığı Bulaşıcı mıdır?

Hayır, Gül Hastalığı (Rozasea) kesinlikle bulaşıcı bir hastalık değildir. Ciltte görülen kızarıklık, sivilce benzeri lezyonlar ve damar genişlemeleri; genetik yatkınlık, bağışıklık sistemi düzensizlikleri ve çevresel faktörlerin etkileşimi sonucu ortaya çıkar. Kişiden kişiye temas yoluyla, hava yoluyla veya ortak eşyaların kullanımıyla geçmez. Bu, bireysel bir cilt durumudur.

2. Rozasea Kalıcı mıdır? Tamamen Geçer mi?

Rozasea kronik bir cilt durumudur, yani tamamen iyileşmesi ve bir daha hiç ortaya çıkmaması genellikle mümkün değildir. Ancak bu durum, kontrol edilemez olduğu anlamına gelmez. Uygun yönetim stratejileri ve düzenli uygulamalarla semptomlar büyük ölçüde baskılanabilir, alevlenmelerin sıklığı ve şiddeti azaltılabilir. Hastalık genellikle gerileme ve alevlenme dönemleri şeklinde seyreder. Erken dönemde ve doğru yaklaşımla, cilt uzun yıllar boyunca stabil ve rahat bir durumda tutulabilir.

3. Gül Hastalığı olanlar Hangi Yiyecek ve İçeceklerden Uzak Durmalıdır?

Yiyecek ve içecekler, Rozasea alevlenmelerini tetikleyen en yaygın faktörlerdendir. Tetikleyiciler kişiden kişiye değişse de, en sık görülen ve kaçınılması önerilen gıdalar şunlardır:

• Sıcak İçecekler: Çok sıcak çay, kahve veya çorba. (İçeceğin kendisi değil, sıcaklığı tetikleyicidir, damarları genişletir).

• Baharatlı Yiyecekler: Kırmızı biber, acı soslar veya yoğun baharat içeren yemekler.

• Alkol: Özellikle kırmızı şarap, likör ve bira gibi alkollü içecekler, yüzde hızlı ve yoğun kızarmayı tetikleyebilir.

• Histamin İçeriği Yüksek Gıdalar: Bazı fermente ürünler (turşu, sirke), eski peynirler, domates ve çikolata gibi gıdalar bazı bireylerde alevlenmeye neden olabilir.

Bu gıdaları tüketirken vücudunuzun tepkisini gözlemlemek ve kişisel tetikleyicilerinizi belirlemek, semptom yönetiminin kritik bir parçasıdır.

4. Makyaj, Rozasea Belirtilerini Kötüleştirir mi?

Makyaj ürünlerinin içeriği, Gül Hastalığı olan bir cildi tahriş edebilir. Parfüm, alkol, mentol veya sert kimyasallar içeren makyaj malzemeleri cildi hassaslaştırarak kızarıklığı artırabilir. Ancak doğru ürünler seçildiğinde, makyaj kızarıklığı kapatmak için güvenle kullanılabilir. Mineral bazlı, komedojenik olmayan (gözenek tıkamayan) ve hipoalerjenik makyaj ürünleri tercih edilmelidir. Özellikle yeşil renkli kapatıcılar veya bazlar, kırmızılığı nötralize etmede oldukça faydalıdır. Uygulama sırasında cildi ovmaktan kaçınmak ve makyajı nazikçe temizlemek de önemlidir.

5. Rozasea’nın Şiddetlenmesine Neden Olan Yanlış Cilt Bakımı Uygulamaları Nelerdir?

Gül Hastalığı olan cilt aşırı hassastır ve kolayca tahriş olur. Şiddetlenmeye neden olan başlıca yanlış uygulamalar şunlardır:

• Sert Peeling ve Scrublar: Mekanik veya asit bazlı sert peelingler, cildin koruyucu bariyerini zayıflatarak iltihabı ve kızarıklığı artırır.

• Aşırı Sıcak Su Kullanımı: Yüzü sıcak suyla yıkamak, damarları genişletir ve anında kızarmayı tetikler. Daima ılık veya soğuk su tercih edilmelidir.

• Alkol Bazlı Tonikler: Alkol içeren tonikler, cildi kurutur ve tahrişe neden olarak alevlenmeleri hızlandırır.

• Retinoidler ve Güçlü Asitler: Akne tedavisinde kullanılan bazı güçlü retinoidler veya yüksek konsantrasyonlu glikolik/salisilik asitler, Rozasea cildini şiddetle tahriş edebilir ve dikkatli kullanılmalıdır.

6. Gül Hastalığı Tedavi Edilmezse Ne Olur?

Gül Hastalığı yönetilmezse, semptomlar genellikle zamanla ilerler ve kötüleşir. Başlangıçtaki gelip geçici kızarıklıklar kalıcı hale gelir. Papül ve püstül sayısı artarak daha şiddetli bir sivilce benzeri görünüme yol açabilir. En önemlisi, hastalığın ilerlemesi, burun ve çene gibi bölgelerde kalıcı cilt kalınlaşmasına (rinofima) ve şekil bozukluklarına neden olabilir. Ayrıca oküler Rozasea yönetilmezse, kronik kuruluk, iltihaplanma ve tekrarlayan göz kapağı sorunları göz sağlığını olumsuz etkileyebilir. Yönetimin amacı, bu ilerlemeyi durdurmak ve semptomların kronikleşmesini önlemektir.

7. Rozasea’da Stresin Rolü Nedir ve Nasıl Yönetilir?

Stres, Gül Hastalığı‘nda en güçlü ve yaygın psikolojik tetikleyicilerden biridir. Stres tepkisi sırasında salgılanan bazı hormonlar ve nöropeptitler, ciltteki kan damarlarının genişlemesine neden olarak şiddetli kızarma ataklarını tetikler. Bu nedenle, stres yönetimi, Rozasea yönetim planının ayrılmaz bir parçasıdır. Yoga, meditasyon, düzenli hafif egzersiz (vücut ısısını çok artırmayan), derin nefes alma teknikleri ve yeterli uyku gibi yöntemlerle stres seviyesini düşürmek, alevlenme sıklığını azaltmada önemli bir rol oynar. Bu teknikler, cildin aşırı reaktifliğini dolaylı yoldan azaltmaya yardımcı olur.